De machine vreet de stad op en daarna zijn bewoners. De machine is overal: in zijn fysieke verschijning, in zijn producten, met zijn lawaai en met zijn afval. In Kaïro is de mens in de machine gevallen. Verder kan ik maar niet wennen aan de afwezigheid van vuilnisbakken. Telkens probeer ik mijn lege blikje met dezelfde nonchalance als de Egyptenaren op de berg zwerfafval op de straathoek, of over de schutting te gooien. Het schuldgevoel blijft.